منظور از آرتروز مچ پا چیست؟

در مچ پای سالم، غضروف سطح استخوانی که به یکدیگر می‌رسند را می‌پوشاد و به عنوان لایه محافظت‌کننده عمل می‌کند.

زمانی که فردی دچار آرتروز مچ پا می‌شود، این فضای محافظ کمتر می‌شود. در واقع غضروف به‌تدریج فرسوده شده و از بین می‌رود. 

در نتیجه استخوان‌ها به یکدیگر ساییده می‌شوند و باعث تشکیل خارهای استخوانی دردناک خواهد شد.

علت اصلی ایجاد این عارضه را می‌توان آسیب‌دیدگی‌هایی مانند پیچ خوردن، رگ به رگ شدن و شکستگی استخوان مچ پا در نظر گرفت. چنین مشکلی معمولا در افراد جوان‌تر رخ می‌دهد.

مطالب مرتبط: آرتروز مچ دست

آرتروز مچ پا چه علائمی ‌دارد؟

علائم ناشی از این بیماری با گذشت زمان بدتر می‌شود و این موارد به شرح زیر است:

• سفتی و درد که هنگام صبح بدتر می‌شود.
• تورم در یک یا تمام اطراف مفصل وجود دارد.
• دامنه حرکتی به شدت کاهش می‌یابد، به‌طوری که مفصل نمی‌تواند خم شود.
• حساسیت هنگام لمس یا فشرده شدن مفصل وجود دارد.
• هنگام راه رفتن بیمار دچار مشکل می‌شود.

آرتروز مچ چگونه تشخیص داده می‌شود؟

ممکن است فرایند تشخیصی این بیماری توسط متخصص درد به ترتیب زیر باشد:

ابتدا در خصوص علائم شما سوالاتی پرسیده می‌شود، به‌طور مثال سوالاتی از جمله درد از چه زمانی شروع شده است؟ درد دقیقا در کدام قسمت از بدن است؟ آیا درد هنگم صبح یا راه رفتن تشدید می‌شود؟ و…

در مرحله بعدی پزشک از بیمار می‌خواهد که راه برود تا بررسی‌های لازم را هنگام راه رفتن انجام دهد.

سپس تست‌ها و آزمایشاتی از بیمار گرفته می‌شود که این موارد به شرح زیر است:

عکسبرداری با اشعه ایکس

با این روش باریک شدن فضای بین استخوان‌های مچ پا، خار استخوانی و سایر تغییرات مانند شکستگی مشخص می‌شود.

سونوگرافی

سونوگرافی اسکلتی عضلانی نیز می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد، به‌ویژه برای تشخیص آسیب به تاندون یا التهاب.

آرتروز مچ پا چه درمانی دارد؟

راهکارهای درمانی بسته به شرایط بیمار در نظر گرفته می‌شود که در ادامه همه موارد را برای شما ذکر خواهیم کرد:

درمان غیر دارویی

توصیه‌های غیر دارویی که متخصص درد برای بیمار دارد به شرح زیر است:

• باید وزن مطلوبی داشته باشید تا فشار زیاد وارد شده بر مچ پا کاهش یابد.
• کرم‌های موضعی با ترکیباتی که منجر به کاهش درد و التهاب می‌شود مانند کپسایسین، کانابیدیول و… استفاده کنید.
• در جلسات فیزیوتراپی شرکت کنید.
• از فعالیت‌هایی که منجر به درد می‌شود، خودداری کنید.
• از عصا و بریس استفاده کنید.

مطالب مرتبط: سندرم پای بی قرار 

درمان‌های دارویی

قرص‌ها

قرص‌ها شامل استامینوفن برای تسکین درد یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب است.

کرم‌ها

کرم یا ژل‌هایی که برای شما تجویز می‌شود ممکن است حاوی هر یک از این موارد باشد:

لیدوکائین، دارویی که منجر به کاهش حس برای تسکین درد می‌شود مانند دیکلوفناک. سالیسیلات‌ها داروهای دیگری برای کاهش درد هستند.

تزریقات

تزریق شامل گلوکوکورتیکوئیدها مانند بتامتازون است که طی کوتاه مدت درد را تسکین می‌دهد و تنها سه یا چهار با در سال برای افراد تزریق می‌شود.

از پرولوتراپی نیز برای درمان آرتروز استفاده می‌شود.

درمان‌هایی به روش جراحی

در صورتی که هر یک از درمان‌های ذکر شده برای بیمار موثر عمل نکند، ممکن است درمان‌های جراحی در نهایت در نظر گرفته شود که این موارد به شرح زیر است:

• آرترودز
• جراحی آرتروسکوپی
• جایگزین کردن مچ پا با استفاده از قطعات پلاستیکی و فلزی

بهبودی کامل پس از جراحی ممکن است ۴ تا ۹ ادامه داشته باشد؛ اما، اغلب افراد می‌توانند فعالیت‌های عادی خود را طی ۳ تا ۴ ماه مجدد شروع کنند.

مطالب مرتبط: آرتروپاتی فاست

آیا پیاده روی برای آرتروز مچ پا خوب است؟

معمولا افرادی که دچار آسیب‌دیدگی در مچ پا می‌شوند، از انجام فعالیت‌های ورزشی دوری می‌کنند. 

اما، این نکته را باید بدانند که فعالیت‌هایی از جمله پیاده روی می‌تواند یکی از راهکارهای درمانی آرتروز مچ پا باشد که به کاهش درد و رفع علائم کمک می‌کند.

این فعالیت علاوه بر اینکه منجر به بهبود عملکرد پا می‌شود، می‌تواند بر قسمت‌های دیگری از بدن از جمله مغز و قلب نیز تاثیر مثبت بگذارد.