آشنایی با ارتوکین تراپی
امروزه روش‌های درمانی متفاوتی برای درمان آرتروز وجود دارد که یکی از این موارد ارتوکین تراپی است.
این روش درمانی برای رفع آرتروز و التهاب بسیار کاربردی است. همچنین برای جلوگیری از درد و آرتروز نیز از این روش استفاده می‌شود.
استئوآرتریت از شایع‌ترین بیماری‌های سیستم اسکلتی عضلانی است. این بیماری معمولا قسمت‌هایی از جمله زانو، لگن، ستون فقرات و شانه را درگیر می‌کند.
معمولا افراد به دنبال این بیماری احساس درد در حین فعالیت بدنی و سفتی در مفصل را تجربه می‌کنند.
در مواقع شدید بیماری، زمانی که درد شدید می‌شود، بیمار هنگام استراحت درد را نیز احساس می‌کند، در این مواقع التهاب بیشتری نیز ایجاد خواهد شد.
در درمان به روش ارتوکین تراپی، پروتئین‌هایی از خون خارج و جدا می‌کنند و هیچ ماده خارجی به بدن وارد نمی‌شود. ارتوکین تراپی کاملا ایمن و اثبات شده است.
بیش از ۱۰ سال است که این روش برای بیماران می‌شود و هر بار در صورت نیاز می‌توان آن را برای فرد انجام داد. پزشک با توجه به شرایط بیمار در این باره تصمیم‌گیری خواهد کرد.
روش درمان با ارتوکین تراپی چگونه است؟
خون از بیمار گرفته شده و با شرایط خاصی با دمای ۳۷ درجه آزمایشگاه پردازش می‌شود و در نهایت پروتئین ضد التهابی گیرنده اینترلوکین تولید می‌شود.
این پروتئین در آزمایشگاه استخراج می‌شود و در آمپول‌هایی مخصوص ذخیره خواهد شد تا برای بیمار تزریق شود.
پروتئین به دست آمده، در ناحیه‌ای که بیمار احساس درد دارد مانند مفصل تزریق می‌شود. در صورت نیاز یک تا دو بار در هفته برای بیمار تزریق می‌شود و به بیماران توصیه می‌شود تا ۴۸ ساعت از انجام فعالیت‌های سنگین مانند ورزش خودداری کنند.
ارتوکین تراپی چه مزایایی دارد؟
انجام این روش درمانی موثر و کم تهاجمی، مزایای زیادی به همراه خواهد داشت که این موارد به شرح زیر است:
- افزایش تحرک مفصل و در نهایت بهبود کیفیت زندگی
- جلوگیری از التهاب
- مقابله با بیماری دژنراتیو مفصل
- محافظت از غضروف
- اثر درمانی طولانی مدت
- اثرگذاری در قسمت‌های ملتهب و دردناک
- انجام پروسه درمانی بدون نیاز به بیهوشی عمومی یا جراحی و در نهایت کاهش خطر عفونت
اثرات درمانی ارتوکین تراپی تا چه مدت باقی می‌ماند؟
اثرات درمانی ارتوکین تراپی بسته به شرایط هر فرد متفاوت است. شدت آسیب هر فرد تعیین‌کننده مدت زمان باقی ماندن اثرات درمانی است.
فرایند بهبودی پس از تزریق به قسمت مورد نظر شروع می‌شود. حال اثربخش بودن آن به پیگیری‌های بیمار و تداوم درمان در صورت نیاز، بستگی خواهد داشت.
همچنین باید مراقبت‌های پس از آن مانند انجام حرکات توانبخشی نیز انجام گیرد تا اثرات و باقی ماندن نتایج درمان به حداکثر برسد.
ارتوکین تراپی برای درمان چه مواردی کاربرد دارد؟
این روش درمانی برای افراد مبتلا به آرتروز به دلایل مختلفی کاربردی است. علاوه بر این می‌توان برای درمان چنین مواردی از این روش به کاربرد:
- مفاصل بزرگ و کوچک‌تر مانند زانو، مچ پا، مفصل ران، شانه و مچ دست
- مفاصل کوچک مانند اینترفالانژیال
- مفصل بین مهره‌ها
سایر موارد:
- بیماری‌های دژنراتیو-دیستروفیک مفصل
- افراد تحت عمل جراحی مفاصل یا رباط
- آسیب به تاندون، آسیب عصبی و عضلات
- مراحل اولیه بیماری فتق بین مهره
- درمان آسیب‌های ورزشی
موارد منع مصرف ارتوکین تراپی
با وجود اینکه این روش موثر و ایمن است؛ اما برای همه افراد کارساز نیست. در این موارد منع مصرف وجود دارد:
- بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی حاد مفصلی
- بلافاصله پس از آسیب‌دیدگی بیمار
- در بیماران مبتلا به آنفولانزا و ARVI
- بیماری‌های مزمن و در حال تشدید
- پس از استفاده از آنتی بیوتیک‌ها یا واکسیناسیون
- بیماران مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی
آیا روش درمانی ارتوکین تراپی خطری به همراه دارد؟
تزریق به هر شکلی به مفصل انجام گیرد، احتمال خطر عفونت وجود دارد. از عوارض جانبی احتمالی دیگر ناشی از این روش می‌توان به چنین مواردی اشاره کرد:- درد مداوم و سفتی در مفصل
- عدم بهبودی پس از تزریق
- تورم یا کبودی در محل تزریق
- بی حسی کوتاه مدت ناشی از بی حسی موضعی
بدون دیدگاه