بیماری آرنج تنیس بازان هنگامی ایجاد می‌شود که بیمار در قسمت خارجی آرنج خود درد را تجربه می‌کند. در واقع علت ایجاد این درد استفاده شدید و بیش از حد از عضلات و تاندون‌های ساعد نزدیک مفصل آرنج است.
برعکس نامی که این بیماری دارد، تنها افرادی که بازی تنیس انجام می‌دهند دچار این بیماری نمی‌شوند. در حقیقت ورزش تنیس تنها در 5 درصد از موارد موجب بروز این بیماری می‌شود.
در واقع پس از انجام هر نوع حرکتی که تکراری باشد، مانند نقاشی کردن ساختما یا استفاده از ابزاری مانند پیچ گوشتی، این بیماری ممکن است اتفاق بیفتد. این بیماری بر اثر نوعی التهاب به وجود می‌آید.
چه فعالیت‌هایی منجر به آرنج تنیس بازان می‌شود؟
هر فعالیتی که منجر به چرخاندن مکرر مچ دست، خم کردن آرنج یا عضلات ساعد شود، باعث ایجاد این بیماری یا بدتر شدن آن می‌شود. به طور مثال چنین فعالیت‌هایی بسیار تاثیر گذار است:
- انجام ورزش‌های راکت مانند تنیس، بدمینتون یا اسکواش یا ورزش‌هایی که پرتاب دارد مانند پرتاب نیزه یا دیسک.
- استفاده مکرر از ابزارهای دستی از جمله پیچ گوشتی، قیچی باغبانی یا پیچ گوشتی
- استفاده از ابزار در مشاغلی از جمله لوله کشی، آجرکاری و…
- فعالیت‌های مکرر با دست و مچ دست مانند تایپ کردن یا خیاطی
- فعالیت‌هایی همراه با خم کردن مکرر آرنج مانند نواختن ویولن
انجام ورزش‌های راکتی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد به خصوص اگر برای اولین‌بار طی مدت طولانی بازی کنید.
با این حال این بیماری در این دسته از ورزشکاران چندان رایج نیست به طوری است که از هر 100 نفر تنها 5 نفر دچار چنین مشکلی می‌شوند.
آرنج تنیس بازان چه علائمی دارد؟
بیماران مبتلا به این بیماری ممکن است علائمی همچون موارد زیر را تجربه کنند:
- احساس درد آرنج ابتدا خفیف است؛ اما، به‌تدریج بدتر می‌شود.
- درد از خارج آرنج به‌سمت پایین و تا مچ دست گسترش پیدا می‌کند.
- توانایی در نگه‌داشتن هر وسیله‌ای کاهش پیدا می‌کند.
- درد هنگام دست دادن یا فشار دادن هر وسیله‌ای بیشتر می‌شود.
- هنگام بلند کردن هر وسیله یا استفاده از ابزار درد افزایش پیدا می‌کند.
نحوه تشخیص بیماری آرنج تنیس بازان توسط پزشک چگونه است
سن شایع این بیماری بین 30 تا 50 سال است. پزشک جهت تشخیص آن نیاز به شرح کامل از سوی بیماران دارد و برخی معاینات خاصی را انجام می‌دهد که به تشخیص بیماری کمک خواهد کرد. اگر نیاز به تصویربرداری جهت تشخیص باشد، از MRI کمک گرفته می‌شود.
درمان بیماران مبتلا به تنیس البو
95 درصد از بیماران بدون نیاز به انجام عمل جراحی بهبود پیدا می‌کنند. در واقع بیمار با استراحت کردن، استفاده از داروهای ضد التهابی و مسکن‌ها بهبود پیدا می‌کند. اگر پس از 6 تا 12 ماه همچنان بیمار علائم داشته باشد، در این مواقع نیاز به یک ترمیم جراحی خواهد بود.
تزریق کورتون یکی از درمان‌هایی است که می‌توان برای بیماران مبتلا به تنیس البو به کار برد. در واقع با وارد کردن یک سوزن باریک روی تاندون و زیر تاندون انجام می‌گیرد. سپس دارویی مانند کورتون یا بی حسی موضعی با استفاده از سونوگرافی یا بدون استفاده از آن تزریق می‌شود.
آقای دکتر محمد حسین دلشاد، فوق تخصص درد جهت درمان بیمار خود با استفاده از سونوگرافی تزریق را انجام دادند.
خوشبختانه بیمار طی دو سه روز بهبودی کامل پیدا کرد و درد کامل برطرف شد. پس از ویزیت مجدد ایشان، بعد از یک ماه نیز، دردها تا 95% کاهش پیدا کرده بودند.
درمان‌های غیر جراحی
به‌طور کلی درمان‌های غیر جراحی به شرح زیر است:
استراحت
اولین قدمی که جهت بهبودی خود باید در نظر داشته باشید، استراحت دادن به دست در چندین هفته است. ممکن است پزشک استفاده از بریس را به شما پیشنهاد دهد تا عضلات آسیب‌دیده بی‌حرکت بمانند.
یخ
استفاده از بسته یخ یا کمپرس آب سرد روی آرنج می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کند.
داروی ضد التهاب غیر استروئیدی
داروهای بدون نسخه مانند آسپرین، ایبوپروفن در کاهش درد و تورم موثر است.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپیست تمرینات مختلفی را جهت تقویت عضلات دست در نظر می‌گیرد که منجر به بهبودی می‌شود. این تمرینات می‌تواند شامل تمرینات بازو، ماساژ با یخ و تکنیک‌های تحریک عضلانی باشد.
اولتراسوند تراپی
در این روش پروب اولتراسوند روی دردناک‌ترین ناحیه آرنج قرار می‌گیرد. تشخیص محل دردناک با پزشک فوق تخصص درد است. در این روش طی مدت مشخصی امواج صوتی با فرکانس بالا در بافت مورد نظر ساطع می‌شود. این نوع راهکار می‌تواند به کاهش التهاب و تسریع روند بهبودی کمک کند.
تزریق استروئید
طی این روش درمانی همانطور که گفته شد تزریق جهت کاهش التهاب و بی‌دردی بیمار انجام می‌گیرد.
شاک ویو یا شوک درمانی
در این روش امواج صوتی را به آرنج منتقل می‌کنند تا روند بهبودی در بیمار ایجاد شود. گاهی ممکن است پزشک این روش درمانی را برای بیمار در نظر بگیرد.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت
این نوع درمان از دیگر موارد اثربخش به نظر می‌رسد، که بسته به شرایط بیمار به‌عنوان یکی از گزینه‌های درمانی موثر در نظر گرفته می‌شود.
چگونه می‌توان از بیماری آرنج تنیس بازان جلوگیری کرد
با رعایت به چندین نکته می‌توان از ایجاد این بیماری تا حد زیادی جلوگیری کرد:
- اطمینان داشته باشید هنگام ورزش یا حین کار کردن از تجهیزات مناسبی استفاده می‌کنید.
- تمرینات قدرتی و انعطاف‌پذیری را انجام دهید.
- اگر فعالیت شدیدی انجام داده‌اید که آرنج تحت فشار و استفاده مکرر بوده، بهتر است پس از اتمام کار از کمپرس یخ در این ناحیه استفاده کنید.
- اگر خم و راست کردن دست برای شما سخت است، مدتی را به دست خود استراحت دهید.
- از انجام حرکات مکرر دست و بازو خودداری کنید.
- از عضلات شانه و بازو برای رفع فشار از روی آرنج استفاده کنید.
- از خم کردن یا صاف کردن بازوهای خود تا اخر پرهیز کنید.
- قبل از ورزش و سایر فعالیت‌ها، بدن خود را گرم کنید و حرکات کششی را انجام دهید.
اگر به این موارد توجه داشته باشید و از فشار آوردن به تاندون‌های آرنج جلوگیری شود، شانس ابتلا به آرنج تنیس بازان کاهش خواهد یافت.
محل دقیق درد در آرنج تنیس بازان کجاست؟
ماهیچه‌ها و تاندون در اثر فشار زیاد خم می‌شوند و بیمار علائمی مانند درد و سوزش در ساعد و آرنج احساس می‌کند.
اگر فرد به فعالیتی که منجر به این عارضه شود، ادامه دهد شرایط بدتر می‌شود و علائم به مچ دست نیز سرایت می‌کند. معمولا در گرفتن هر چیزی عملکرد ضعیفی دارند.
بیماری مشابه با آرنج تنیس بازان
آرنج گلف بازان نیز همانند آرنج تنیس بازان به دلیل فعالیت بیش از حد بازو و مچ دست رخ می‌دهد. این حالت در برخی از ورزش‌ها و مشاغل خاصی که حرکات قدرتی و تکراری دارند، بسیار رایج است.
