آشنایی با بیماری ام اس
مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس (MS) یک بیماری مزمن است که سیستم عصبی مرکزی را درگیر می‌کند. در این بیماری سیستم ایمنی بدن به میلین که لایه محافظ اطراف فیبرهای عصبی است، حمله می‌کند.
بیماری ام اس منجر به التهاب و ضایعات موقتی می‌شود، همچنین می‌تواند منجر به ضایعاتی پایدار از بافت اسکار شود که ارسال سیگنال به سایر قسمت‌های بدن را برای مغز سخت خواهد کرد.
هیچ درمانی برای بیماری اسکلروز چندگانه وجود ندارد؛ اما، می‌توان با راهکارهایی برخی از علائم را کنترل کرد. در ادامه مقاله اطلاعات بیشتری در خصوص این بیماری را برای شما ذکر خواهیم کرد.
بیماری ام اس چه علائمی دارد
افراد مبتلا به بیماری ام اس علائم وسیعی را تجربه می‌کنند و علائم در هر فردی می‌تواند متفاوت باشد. در ادامه رایج‌ترین نشانه‌ها را که از این بیماری مشاهده شده است، برای شما ذکر خواهیم کرد:
خستگی
بر اساس تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده، در حدود ۸۰ درصد از افراد مبتلا به بیماری ام اس، خستگی گزارش شده است. خستگی ناشی از این بیماری، انجام کارهای روزمره را برای بیماران دشوار می‌کند.
مشکل هنگام راه رفتن
مشکلات پیاده روی در این بیماری به چنین دلایلی رخ می‌دهد:
- بی حسی در پاها
- مشکل در تعادل
- ضعف عضلانی
- اسپاسم عضلانی
- مشکل در بینایی
حال اگر مشکل در راه رفتن منجر به زمین خوردن شود، آسیب‌های بیشتری را برای بیمار ایجاد می‌کند.
مشکلات بینایی
چنین مشکلی در اغلب مواقع از اولین علائم بسیاری از افراد مبتلا به بیماری ام اس است. مشکلات بینایی ممکن است در یک یا هر دو چشم باشد.
گاهی این مشکل به مرور زمان بدتر می‌شود یا به‌طور کامل برطرف خواهد شد. برخی از مشکلات رایج بینایی مرتبط با بیماری ام اس عبارتند از:
- درد یا تاری دید
- دو بینی
- حرکت غیر ارادی چشم‌ها
- کوری
مشکلات گفتاری
بیماری ام اس منجر به ضایعاتی در مغز می‌شود که می‌تواند بر گفتار تاثیر بگذارد. چنین مشکلات گفتاری به عنوان «دیس آرتری» شناخته می‌شود که می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
علائم دیس آرتری می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- لکنت زبان
- ایجاد مکث بین کلمات و به‌طور کلی هنگام صحبت کردن
- تغییر در حجم گفتار
از دیگر علائم این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- درد حاد یا مزمن
- لرزش
- مشکلاتی در تمرکز یا حافظه
- مشکل داشتن هنگام جویدن یا بلعیدن
- مشکلات مرتبط به خواب
- مشکل در کنترل مثانه
اسکلروز چندگانه چگونه تشخیص داده می‌شود
پزشک برای تشخیص این بیماری باید معاینات عصبی انجام دهد. به‌طور کلی راهکارهای تشخیصی که برای بیماران در نظر گرفته می‌شود به شرح زیر است:
- اسکن ام آر آی
- توموگرافی انسجام نوری
- نمونه برداری نخاعی
- آزمایش خون
- بررسی پتانسل‌های برانگیخته بصری
بیماری MS چگونه درمان می‌شود
در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری ام اس وجود ندارد؛ اما، برخی از گزینه‌های درمانی می‌تواند در کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
درمانی که برای حملات ام اس در نظر گرفته می‌شود به شرح زیر است:
کورتیکواستروئیدها
پردنیزون خوراکی و متیل پردنیزولون داخل وریدی برای کاهش التهاب عصبی برای بیماران تجویز می‌شود.
عوارض جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بی خوابی
- افزایش فشار خون
- افزایش سطح گلوکز خون
- تغییرات رفتاری
- احتباس مایعات
تبادل پلاسما
قسمتی از خون یعنی پلاسما برداشته شده و از سلول‌های خونی جدا می‌شود. سلول‌های خونی با محلول پروتئینی مخلوط شده و مجدد در بدن قرار می‌گیرد.
علاوه بر این، موارد دیگری برای کنترل این بیماری در نظر گرفته می‌شود که این موارد به شرح زیر است:
- داروهای اینترفرون بتا
- گلاتیرامر استات (کوپاکسون و گلاتو پا)
- فینگولیمود
- دی متیل فومارات
- و…
فیزیوتراپی برای درمان بیماری مولتیپل اسکلروزیس
فیزیوتراپی
متخصص فیزیوتراپی یا کاردرمانی می‌تواند تمرینات کششی و تقویتی را به شما آموزش دهد. فیزیوتراپی همراه با استفاده از کمک حرکتی در صورت لزوم ضعف پا و سایر مشکلات راه رفتن کنترل می‌کند.
شل کننده‌های عضلانی
ممکن است دچار سفتی و اسپاسم دردناک یا غیر قابل کنترل ماهیچه‌ها به خصوص در پاهای خود شوید. شل کننده‌های عضلانی مانند باکلوفن، تیزانیدین و… ممکن است کمک‌کننده باشد.
داروهایی برای کاهش خستگی
آمانتادین، مودافینیل و متیل فنیدات ممکن است در کاهش خستگی ناشی از بیماری MS موثر باشد. در صورت لزوم برخی داروها برای درمان افسردگی مصرف می‌شود.
دارو برای افزایش سرعت راه رفتن
دالفامپریدین ممکن است به افزایش سرعت هنگام راه رفتن کمک کند. افرادی که سابقه تشنج یا اختلال عملکرد کلیه ندارند، نباید از این دارو مصرف کنند.
داروهای دیگر
علاوه بر این مواردی که ذکر کردیم ممکن است داروهایی برای افسردگی، درد، اختلال عملکرد جنسی، بی خوابی و مشکلات کنترل مثانه یا روده برای بیماران تجویز شود.
