سندرم دکرون چیست و چه علائمی دارد

سندرم دکرون (De Quervain tenosynovitis) نوعی بیماری دردناک است که تاندون‌های شست دست را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

معمولا افرادی که مبتلا به این عارضه هستند هنگام فعالیت‌هایی از جمله چرخاندن مچ دست، مشت زدن، گرفتن اشیا و… احساس درد خواهند داشت.

این بیماری زمانی رخ می‌دهد که تاندون‌ها و غلاف‌ اطراف آنها در ناحیه مچ دست ملتهب یا ضخیم می‌شوند. چنین التهابی می‌تواند منجر به درد و کاهش توانایی در انجام حرکات ساده مانند گرفتن اشیا یا چرخاندن مچ دست شود.

اگرچه علت دقیق ایجاد این سندرم مشخص نیست؛ اما هر فعالیت تکراری در مچ دست، افراد را در معرض این عارضه قرار می‌دهد. به‌طور مثال فعالیت‌هایی مانند باغبانی، بلند کردن کودک، تمرینات ورزشی مانند بازی با راکت و… می‌تواند نقش داشته باشد.

چه علائمی دارد؟

علائمی که به دنبال سندرم دکرون تجربه می‌کنید به شرح زیر است:

• درد و تورم در نزدیک پایه شست احساس می‌کنید.
• در حرکت دادن انگشت شست و گرفتن اشیا دچار مشکل هستید.
• ایجاد کلیک یا قفل شدن تاندون‌ها هنگامی که در حال حرکت دادن شست یا مچ دست خود هستید.

اگر این بیماری بدون درمان ادامه داشته باشد و طولانی شود، احساس درد به ساعد دست نیز گسترش می‌یابد. در چنین شرایطی با حرکت دادن شست و مچ دست احساس درد بیشتری خواهید داشت.

علت ایجاد سندرم دکرون چیست؟

این عارضه تاندون شست دست سمت مچ دست را درگیر می‌کند. تاندون‌ها ساختاری طنابی شکل دارند که ماهیچه را به استخوان متصل می‌کند.

معمولا این عارضه به دلیل فعالیت بیش از حد مانند تکرار یک حرکت خاص ایجاد می‌شود که ممکن است باعث تحریک پوشش اطراف تاندون‌ها شود.

در صورت ایجاد تحریک ممکن است تاندون‌ها ضخیم و متورم شوند، چنین شرایطی باعث محدود شدن حرکت تاندون‌ها خواهد شد.

سایر عوامل موثر در ایجاد این عارضه به شرح زیر است:

• آرتریت التهابی مانند آرتریت روماتوئید
• آسیب مستقیم به مچ دست و ایجاد اسکار (باعث محدود شدن حرکت تاندون می‌شود)
• احتباس مایع به دنبال تغییراتی مانند تغییرات هورمونی در بارداری

آشنایی با عوامل خطرساز

عواملی که احتمال ابتلا به این عارضه را افزایش می‌دهد به شرح زیر است:

سن

افراد بین سنین ۳۰ تا ۵۰ سال بیشتر در معرض این عارضه قرار دارند.

جنسیت

این سندرم بیشتر در خانم‌ها نسبت به آقایان مشاهده شده است. این وضعیت می‌تواند با بارداری نیز مرتبط باشد.

نگهداری از کودک

افرادی که همیشه در حال نگهداری از کودکان هستند، بلند کردن مکرر کودک احتمال ابتلا به این عارضه را افزایش می‌دهد.

به واسطه شغل یا فعالیت‌های روزانه

افرادی که در طول روز فعالیت‌های تکراری با دست و مچ دست خود انجام می‌دهند، در معرض خطر ابتلا به این سندرم قرار دارند.

بیشتر بخوانید: درمان انگشت شست اسکی بازان

چه عوارضی دارد؟

اگر این بیماری درمان نشود یا تحت درمان برای کنترل علائم خود نباشید، احتمال ایجاد چنین مشکلاتی وجود دارد:

• کاهش عملکرد دست و مچ دست
• ضعف و ناتوانی در گرفتن اشیا
• گسترش درد به نواحی دیگر
• تغییر دائمی در تاندون و غلاف آن
• احتمال خطر آسیب به اعصاب مجاور
• تجربه عوارض جراحی (در صورت نیاز به عمل جراحی)

آیا راهکاری برای پیشگیری وجود دارد؟

بهترین راهکاری که می‌توانید برای جلوگیری از این عارضه در نظر داشته باشید این است که از فعالیت بیش از حد و تکراری با دست خود خودداری کنید و به این موارد توجه داشته باشید:

• به تکنیک‌های صحیح حرکاتی که با دست انجام می‌دهید، توجه کنید.
• برای جلوگیری از آسیب دیدگی ورزشی، تمرینات جدید را نیز امتحان کنید.
• اگر مجبور به انجام فعالیت‌های تکراری هستید، به دست خود استراحت دهید.
• هنگامی که احساس درد در ناحیه شست و مچ دست خود دارید، هیچ فعالیت با دست خود انجام ندهید.
• پس از انجام فعالیت شدید به بدن خود فرصت استراحت و ریکاوری دهید.

چگونه تشخیص داده می‌شود؟

متخصص درد ابتدا برای تشخیص این عارضه معاینات فیزیکی را انجام می‌دهد تا متوجه شود بیمار در چه وضعیتی قرار دارد. یکی از تست‌های رایجی که برای تشخیص این بیماری انجام می‌دهند، آزمایش فینکلشتاین است.

در این آزمایش بیمار باید شست خود را داخل کف دست خم و انگشتان دست‌های دیگر خود را روی انگشت شست خم کند. اگر چنین حالتی باعث درد شست شما شود، عارضه سندرم دکرون تشخیص داده خواهد شد. معمولا این عارضه نیازی به عکس‌های تصویربرداری برای تشخیص این عارضه ندارد.

چه روش‌های درمانی وجود دارد؟

هدف از درمان این عارضه، کاهش التهاب، حفظ حرکت در انگشت دست و همچنین جلوگیری از عود این عارضه است. اگر به موقع درمان شود، علائم طی ۴ تا ۶ هفته بهبود پیدا می‌کند.

اگر این سندرم در بارداری شروع شود، علائم تا پایان بارداری یا شیردهی قطعا بهبود پیدا می‌کند. 

دارو درمانی

برای کاهش درد و تورم پزشک دارو تجویز می‌کند. پزشک شما ممکن است تزریق داروهای استروئیدی به تاندون برای کاهش تورم توصیه کند. اگر درمان طی شش ماه اول شروع علائم دریافت کنید، معمولا با یک دوره تزریق، به‌طور کامل بهبود پیدا می‌کنند.

توصیه‌های درمانی که برای بهبود این عارضه به بیماران پیشنهاد می‌شود به شرح زیر است:

• انگشت شست یا مچ دست خود را با استفاده از آتل یا بریس بی‌حرکت نگه دارید تا استراحتی برای تاندون‌ها باشد.
• تا حد امکان از فعالیت‌هایی تکراری در ناحیه آسیب‌دیده خودداری کنید.
• کمپرس سرد را در ناحیه آسیب‌دیده قرار دهید.
• به فیزیوتراپیست برای انجام حرکاتی برای بهبود دست خود استفاده کنید.

جراحی

ممکن است بیمار در موارد جدی‌تر نیاز به عمل جراحی داشته باشد. در صورت نیاز بیمار جراحی را به صورت سرپایی انجام می‌دهد.

درمان خانگی

نکات درمان خانگی که به بهبودی این عارضه کمک می‌کند به شرح زیر است:

• از حرکت مکرر مچ دست خودداری کنید.
• در صورت صلاحدید پزشک از بریس یا آتل استفاده کنید.
• تمرینات توصیه شده را به طور منظم انجام دهید.
• از فعالیت‌هایی که منجر به درد، تورم، بی حسی در مچ دست و شست می‌شود، خودداری کنید.