نقرس یک نوعی بیماری شایع و پیچیده از آرتروز است و ممکن است هر کسی را درگیر کند. گاهی نقرس با حملات ناگهانی و شدید درد، تورم، قرمزی و حساسیت به لمس در یک یا چند مفصل، که در اغلب در انگشت شست پا وجود دارد، احساس شود.
حملات ناشی از نقرس میتواند بهصورت ناگهانی ایجاد شود. اغلب بیماران در نیمه شب با این احساس که انگشت پا در حال سوختن است، از خواب بیدار میشوند. مفصل آسیبدیده گرم، متورم و بهقدری حساس است که حتی وزن ملافه روی پا غیر قابل تحمل میشود.
علائم نقرس ممکن است گاهی وجود داشته باشد و گاهی بهطور کامل برطرف شود؛ اما، روشهایی برای کنترل درد وجود دارد. در ادامه مقاله توضیحات بیشتری در خصوص این بیماری به شما خواهیم داد.
علائم ناشی از این بیماری در اغلب مواقع بهصورت ناگهانی و شبهنگام ایجاد میشود. این علائم شامل موارد زیر است:
نقرس معمولا انگشت شست پا را تحت تاثیر قرار میدهد؛ اما امکان ایجاد این بیماری در هر مفصلی وجود دارد. مفاصل دیگر از جمله مچ پا، زانو، آرنج، مچ و انگشتان امکان تحت تاثیر قرار گرفتن این بیماری را دارند.
گاهی پس از این که شدیدترین دردها تسکین پیدا میکند، ممکن است برخی از ناراحتیهای مفصلی از چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشد. حملات بعدی معمولا طولانیترند و مفاصل بیشتری را تحت تاثیر قرار میدهند.
در این مواقع مفاصل آسیبدیده متورم، حساس، گرم و قرمز میشوند.
با پیشرفت بیماری نقرس، ممکن است قادر نباشید که بهطور عادی و طبیعی مفاصل خود را حرکت دهید.
اگر درد ناگهانی و شدیدی در مفاصل خود دارید، به پزشک فوق تخصص درد مراجعه کنید. در صورتی که این بیماری درمان و بررسی نشود، منجر به بدتر شدن درد و آسیب مفصلی میشود.
نقرس زمانی ایجاد میشود که ذرات اسید اوریک در مفصل جمع و منجر به التهاب و درد شدید ناشی از حمله نقرس شود. زمانی که مقدار زیادی اوره در خون وجود داشته باشد، باعث ایجاد اسید اوریک میشود.
بدن هنگام تجزیه پورین، اسید اوریک تولید میکند که بهطور طبیعی در بدن شما وجود دارد. پورین در غذاهای خاصی از جمله گوشت قرمز یافت میشود.
غذاهای دریایی که غنی از پورین هستند، شامل آنچو، ساردین، صدف، گوش ماهی، قزل آلا و ماهی تن است. نوشیدنیهای الکلی به ویژه آبجو و نوشیدنیهای شیرین شده با قند میوه میتواند منجر به افزایش سطح اسید اوریک شود.
معمولا اسید در خون حل میشود و از طریق کلیهها به ادرار منتقل خواهد شد. گاهی اوقات ممکن است بدن شما اسید اوریک بیش از حد تولید کند یا کلیه قادر به دفع اسید اوریک کافی نباشد.
زمانی که چنین اتفاقی رخ میدهد، اسید اوریک تجمع پیدا میکند و در اطراف مفصل یا بافت اطراف آن کریستالهای تیز یا سوزن مانند ایجاد میشود که منجر به درد و التهاب خواهد شد.
اگر مقدار زیادی اسید اوریک در بدن خود داشته باشید، احتمال آنکه به بیماری نقرس مبتلا شوید، وجود دارد. عواملی که میتواند سطح اسید اوریک را در بدن شما افزایش دهد به شرح زیر است:
اگر رژیم غذایی حاوی مقدار زیادی از گوشت قرمز و نوشیدنیهایی که با قند میوه شیرین شدهاند، باشد سطح اسید اوریک را در بدن افزایش میدهد و خطر ابتلا به نقرس افزایش پیدا خواهد کرد. همچنین مصرف الکل بهویژه آبجو خطر این بیماری را افزایش خواهد داد.
اگر اضافه وزن دارید، بدن شما اسید اوریک زیادی تولید میکند و کلیه برای از بردن آن کار سختی را پیش روی خود خواهد داشت.
بیماریهای زمینهای میتواند شامل فشار خون بالا و بیماریهای مزمن مانند دیابت، چاقی، سندرم متابولیک، بیماریهای قلبی و کلیوی باشد
مصرف برخی از داروهای خاص از قبیل آسپرین با دوز پایین و داروهایی جهت کنترل فشار خون بالا و… میتواند سطح اسید اوریک را در بدن افزایش دهد.
اگر سایر اعضای خانواده شما دچار این بیماری باشند، احتمال اینکه شما نیز به این بیماری مبتلا شوید، وجود دارد.
بیماری نقرس بیشتر در آقایان ایجاد میشود، به این جهت که خانمها اسید اوریک کمتری در بدن خود دارند؛ اما، میزان اسید اوریک زنان پس از یائسگی به آقایان نزدیک میشود. معمولا آقایان در سنین بین ۳۰ تا ۵۰ مبتلا به این بیماری میشوند.
تجربه عمل جراحی یا ضربهای که اخیر به شما وارد شده است، میتواند منجر به حملات نقرس شود.
بیشتر بخوانید: نقش متخصص بیهوشی در عملهای جراحی
افرادی که مبتلا به این بیماری هستند، ممکن است شرایط بدتری را تجربه کنند که این موارد به شرح زیر است:
امکان دارد برخی از افراد علائمی از بیماری نداشته باشند و برخی دیگر هر چند سال یکبار این بیماری را تجربه کنند. مصرف برخی از داروها ممکن است از حملات نقرس جلوگیری کند. در صورت عدم درمان، احتمال دارد نقرس منجر به فرسایش و از بین رفتن مفصل شود.
در صورتی که این بیماری درمان نشود، ممکن است باعث ایجاد رسوب ذرات در زیر پوست در گرههایی به نام توفی شود. توفی در قسمتهای مختلفی مانند انگشتان دست و پا، پشت مچ پا یا تاندون آشیل ایجاد میشود و معمولا دردی ایجاد نمیکند؛ اما، در حملات ناشی از نقرس ممکن است متورم شوند.
بلورهای ادرار ممکن است در مجاری ادراری افراد مبتلا به این بیماری جمع و باعث ایجاد سنگ کلیه شود. مصرف برخی از داروها از سوی پزشک میتواند به کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه کمک کند.
پزشکان معمولا نقرس را بر اساس علائم و ظاهر مفصل آسیبدیده تشخیص میدهند. آزمایشاتی که برای تشخیص این بیماری در نظر گرفته میشود، شامل موارد زیر است:
پزشک ممکن است با استفاده از سوزن جهت برداشتن نمونه مایعات از مفصل استفاده کند. زمانی که مایعات در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار میگیرند، ممکن است کریستال اوره مشاهده شود.
آزمایش خون جهت اندازهگیری میزان اسید اوریک در خون درخواست میشود. نتایج آزمایش خون گاهی میتواند گمراهکننده باشد. برخی از افراد ممکن است سطح بالایی از اسید اوریک داشته باشند؛ اما، به هیچ عنوان بیماری نقرس را تجربه نکنند. برعکس این موضوع نیز وجود دارد.
در این آزمایش از امواج صوتی برای تشخیص کریستال اوره در مفاصل استفاده میشود.
این آزمایش ترکیبی از تصاویر اشعه ایکس است که از زوایای مختلفی گرفته میشود.
دو نوع از داروهای نقرس وجود دارد. نوع اول به کاهش التهاب و درد ناشی از حملات نقرس کمک میکند. نوع دوم جهت جلوگیری از عوارض نقرس با کاهش میزان اسید اوریک در خون کاربرد دارد. اینکه کدام نوع دارو برای شما مناسب است، به دفعات و شدت علائم شما بستگی خواهد داشت.
داروهایی که جهت کاهش التهاب ناشی از نقرس و جلوگیری از حملات بعدی نقرس کاربرد دارد به شرح زیر است:
داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و همچنین داروهای تجویز شده از سوی پزشک مانند ایندومتاسین یا سلکسیب برای بیمار در نظر گرفته میشود.
پزشک ممکن است داروی کلشی سین که دارویی ضد التهاب است برای کاهش درد ناشی از نقرس به بیماران توصیه کند. احتمال ایجاد عوارضی مانند حالت تهوع، استفراع و اسهال وجود دارد.
داروهای استروئیدی مانند پردنیزولون میتواند التهاب و درد ناشی از نقرس را کنترل و درمان کند. این دارو ممکن است به هر دو شکل قرص یا تزریق برای شما تجویز شود.
اگر در طی سال چندینبار حملات نقرس را تجربه میشود یا حملات کمتری وجود دارد؛ اما، با درد بیشتری در شما ایجاد میشود ممکن است دارویی جهت کاهش خطر ابتلا به عوارض برای شما در نظر گرفته شود.
در آخر باید یادآور شویم که به هیچ عنوان بدون تجویز پزشک هیچ دارویی را خودسرانه مصرف نکنید. این داروها باید با تشخیص پزشک متخصص و متناسب با شرایط شما تجویز شوند.
۲ پاسخ
چی کار کنیم که مبتلا نشیم
سلام با رعایت نکات زیر:
آب فراوان بنوشید.
برای تامین پروتئین بدن خود از لبنیات کم چرب استفاده کنید.
مصرف گوشت و مرغ و ماهی را به حداقل برسانید.
مصرف نوشیدنیهای الکلی به خصوص آبجو را محدود کنید یا کلا کنار بگذارید.
وزن مناسبی نسبت به قد خود داشته باشید.