به‌‌طور کلی زمانی که ریشه عصبی نزدیک مهره گردنی تحت فشار باشد، منجر به تغییر عملکرد عصب خواهد شد. اعصابی که از ستون فقرات گردن عبور می‌کند، بین عضلات و مغز پیام را انتقال می‌دهند، به همین جهت آسیب به ریشه‌های عصبی می‌تواند منجر به درد و بی حسی در طول مسیر عصب در بازو و دست شود.

علت ایجاد رادیکولوپاتی گردن و عامل خطرساز

آسیب وارد شده به عصب می‌تواند به دلیل مواردی مانند پارگی دیسک، آرتروز و سایر آسیب‌هایی که به ریشه عصبی وارد می‌شود، ایجاد شود.

دلایل شایع ایجاد رادیکولوپاتی گردن:

بیماری دژنراتیو

در افرادی که در سن میانسالی هستند، تغییرات دژنراتیو در دیسک‌ها می‌تواند منجر به فشار بر ریشه‌های عصبی شود. به عنوان مثال تنگی در کانال نخاعی گردن منجر به فشار بر ریشه‌های عصبی می‌شود.

آسیب

در افراد جوان، رادیکولوپاتی گردن می‌تواند به دلیل آسیبی مانند پارگی دیسک گردن باشد. دیسک‌ها معمولا به دلیل فعالیت دچار فتق می‌شوند. بیرون زدگی دیسک می‌تواند ریشه عصب را تحت فشار قرار دهد و آن را ملتهب کند، در این مواقع بیمار احساس درد دارد.

از دیگر دلایل کمتر شایع ایجاد رادیکولوپاتی گردن:

• عفونت در ستون فقرات
• تومورهای ستون فقرات ناشی از سرطان
• رشد توده خوش خیم یا غیر سرطانی در ستون فقرات
• سارکوئیدوز، رشد سلول‌های التهابی

عامل خطر در ایجاد رادیکولوپاتی گردن:

• مصرف سیگار
• سابقه رادیکولوپاتی
• بلند کردن اجسام سنگین
• شیرجه زدن در استخر
• بازی گلف

علائم رادیکولوپاتی گردن

علامت اصلی دردی است که به بازو، گردن، قفسه سینه، قسمت بالایی کمر و شانه گسترش پیدا می‌کند. در اغلب مواقع چنین علائمی در یک طرف بدن احساس می‌شود. گاهی ممکن است برخی از افراد علائمی دیگری را نیز احساس کنند:

• علائم حسی مانند بی حسی یا گزگز دست و انگشتان؛
• مشکلات حرکتی مانند ضعف عضلانی، عدم هماهنگی و عدم عملکرد صحیح در بازوها و پاها.

نحوه تشخیص رادیکولوپاتی گردن

جهت تشخیص این بیماری، پزشک فوق تخصص درد ابتدا در خصوص شرح حال و سوابق بیماری شما سوالاتی را خواهد پرسید. سپس معاینات فیزیکی را برای شما انجام می‌دهد. معایناتی جهت بررسی گردن، شانه‌ها، بازوها و دست از نظر ضعف عضلانی و مشکلات حسی انجام می‌گیرد.

پزشک ممکن است از شما بخواهد دست یا گردن خود را حرکت دهید تا متوجه شود که این حرکات منجر به درد یا دیگر علائم می‌شود یا خیر. آزمایشات نهایی دیگری که برای تشخیص دیگر انجام می‌گیرد به شرح زیر است:

• اشعه ایکس؛ جهت مشاهده تنگی کانال نخاعی یا آسیب به دیسک
• سی تی اسکن؛ جهت دستیابی به تصاویر دقیق‌تر از ستون فقرات گردنی
• ام آر آی؛ جهت بررسی ریشه‌های عصبی یا بافت‌های نرم در این قسمت
• الکترومیوگرافی؛ جهت مشاهده نحوه عملکرد عضلات در حالت استراحت و انقباض

نحوه درمان رادیکولوپاتی گردنی

در برخی از افراد علائم ایجاد شده با گذشت زمان بهبود پیدا می‌کند و نیازی به درمان ندارد. در صورت نیاز به درمان، پزشک ابتدا گزینه‌های غیر جراحی را برای درمان در نظر می‌گیرد. معمولا درمان‌های غیر جراحی شامل مصرف دارو، فیزیوتراپی یا ترکیبی از این دو موارد است که به شرح زیر است:

مصرف دارو

استفاده از دارو می‌تواند شامل کورتیکو استروئیدها یا داروهای ضد درد استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن باشد. استروئیدها ممکن است به‌صورت خوراکی تجویز یا از اپیدورال تزریق شوند.

فیزیوتراپی

حرکاتی که در این روش درمانی در نظر گرفته می‌شود، می‌تواند شامل تمرینات کششی و سایر تمرینات مخصوص جهت کاهش درد باشد.

درمان به روش جراحی

اگر عصب به قدری تحت فشار باشد که منجر به ضعف حرکتی شود و هیچ یک از روش‌های غیر جراحی موثر عمل نکند، در نهایت برای کاهش فشار وارد شده، عمل جراحی را پیشنهاد خواهند داد.

کلام آخر

معمولا افرادی که دچار رادیکولوپاتی گردن می‌شوند، احساس درد دارند. در این مواقع فوق تخصص درد سعی بر این دارد که بیمار را به روش‌های درمانی غیر جراحی تسکین دهد تا متحمل عارضه‌های ناشی از درمان‌های تهاجمی نشود. روش‌های درمانی که پزشک برای بیمار در نظر می‌گیرد، می‌تواند شامل تزریق داروهای تسکین دهنده درد یا تجویز دارو باشد.